Geschiedenis van de Tempel van Hera
De tempel van Hera I, gebouwd rond 550 v. Chr., is van historische betekenis en is nauw verbonden met de beschermgod Hera. De devotie voor Hera blijkt uit de votiefoffers, voornamelijk kleine terracotta beeldjes van vrouwen. Zulke offers werden, samen met andere relikwieën, vaak bijgezet in heilige kuilen in de buurt van de tempel.
De cultus gewijd aan Hera richtte zich waarschijnlijk op het bevorderen van vruchtbaarheid binnen lokale gemeenschappen. Veel van degenen die naar de eredienst kwamen waren jonge vrouwen die op het punt stonden om te trouwen of mensen die namens zulke vrouwen aan het bidden waren. Ondanks latere invasies door de Lucaniërs en Romeinen bleef de verering van Hera een vitaal aspect van het lokale spirituele leven, een feit dat nog versterkt werd door de bouw van een tweede tempel gewijd aan de godin.
De Tempel van Zeus II diende als gebedshuis voor Zeus en een onbekende godheid. Aan de oostkant staan overblijfselen van twee altaren - een grote en een relatief kleinere - kan worden gezien. Historici beweren ook dat de tempel aanvankelijk aan zowel Hera als Poseidon gewijd zou kunnen zijn geweest. Deze hypothese wordt ondersteund door bepaalde votiefbeelden die rond het grotere altaar zijn ontdekt en die op deze dubbele toewijding lijken te wijzen.